solide

solide [sollied]

〈bijvoeglijk naamwoord; ook m.〉, solidement [solliedmã] 〈bijwoord〉

1 sterk ⇒ stevig, hecht, degelijk

2 〈alleen bijvoeglijk naamwoord; van persoon〉stevig ⇒ sterk ⇒ 〈figuurlijk〉 degelijk

3 behoorlijk ⇒ goed, stevig, flink

4 〈alleen bijvoeglijk naamwoord; natuurkunde〉vast ⇒ niet vloeibaar

5 〈alleen bijvoeglijk naamwoord; wiskunde〉driedimensionaal

♦voorbeelden:

1    argument solide • steekhoudend argument

      solide bon sens • nuchterheid

      être solide sur ses jambes • vast op zijn benen staan

      c'est du solide! • dat is nog 's sterk!

2    être solide au poste • ondanks alles op zijn post blijven; 〈figuurlijk〉standvastig zijn

4    un solide • (vast) lichaam

  → pont

1. m

1) (vast) lichaam

2) driedimensionale figuur

2. adj

1) sterk, stevig, degelijk

2) hehoorlijk, flink

3) goed, deugdelijk

4) vast, niet vloeibaar

5) driedimensionaal [wiskunde]

Dictionnaire français-néerlandais. 2013.